12 พฤศจิกายน 2556
วิชาการอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัยที่มีความต้องการพิเศษEAED2209
เวลา 11.30 - 14.00 น.
ความหมายของเด็กพิเศษ
1.ทางการแพทย์เรียกเด็กพิเศษว่า"เด็กพิการ"
คือเด็กที่มีความผิดปกติ มีความบกพร่อง สูญเสียทางกายและสติปัญญา
2.ทางการศึกษา
หมายถึงเด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะของตนเองเฉพาะบุคคลเฉพาะเรื่อง
สรุปเด็กพิเศษคือเด็กที่ไม่สามารถพัฒนาได้ทุกด้าน
สาเหตูเกิดจากความบกพร่องด้านร่างกาย สติปัญญา และอารมณ์ ต้องได้รับการบำบัดและจัดการเรียนการสอนตามลักษณะความต้องการของแต่ละคน
เด็กแบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่
1.เด็กมีความสามารถสูงเรียกว่า"เด็กปัญญาเลิศ"
2.เด็กมีความบกพร่อง
สาเหตุการเรียนรู้ช้า
-สาเหตุภายนอกได้แก่ครอบครัว
อารมณืในครอบครัว
วิธีการสอนที่ไม่มีประสิทธิภาพ
-สาเหตุภายในได้แก่พัฒนาการช้า
การเจ็บป่วย
เด็กปัญญาอ่อนตามสติปัญญา 4 กลุ่ม
1.ปัญญาอ่อนขนาดหนัก
IQ ต่ำกว่า20
CMR เรียนร่วมกับเด็กปกติไม่ได้
2.ปัญญาอ่อนขนาดหนัก
IQ 20-34 Custodial Mental
Retarded
3.ปัญญาอ่นปกติ IQ 35-49 TMR สามารถเรียนกับเด็กปกติได้ Trainable Mental Retarded
4.ปัญญาอ่อนน้อย IQ 50-70 EMR Educable Mental Retarded
ลักษณะของเด็กที่มีความบกพร่องทางปัญญาคือไม่พูดหรือมีความบกพร่องทางภาษา
2.บกพร่องทางการได้ยินมี
2 ประเภทได้แก่ หูตึงและหูหนวก
เด็กหูตึง จำแนกลุ่มย่อย 4 กลุ่ม
1.ตึงระดับน้อยได้ยิน 26-40 Db
2.ตึงระดับปานกลาง 41-55 Db
3.ตึงระดับมาก 56-70 Db
4.ตึงระดับรุนแรง 71-90 Db
เด็กหูหนวก
เด็กบกพร่องทางการเห็น
-เด็กตาบอด
-เด็กตาบอดสนิท
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น